Vanavond om negen uur vertrekken wij van Schiphol naar Indonesië om een reportage te maken over het weeshuis van de Noord-Hollandse Stichting Weeshuis Atjeh. Dat staat in het dorp Lamhasan vlakbij Banda Atjeh, hoofdstad van de provincie Atjeh, noordelijk gelegen op het immense eiland Sumatra. Op nog eens drie uur (2500 kilometer) vliegen van Jakarta.We maken een tussenstop in Kuala Lumpur of Singapore en landen morgenmiddag om vijf uur plaatselijke tijd op het vliegveld van Jakarta. Daar vandaan vliegen we dinsdagochtend vroeg door naar Atjeh. Als het goed is doen we dat samen met de gisteren al in Jakarta gearriveerde Leon Burger, voorzitter van Weeshuis Atjeh en vrijwilliger Fedor Honig, beide uit Heerhugowaard.
We maken ons op voor een indrukwekkend bezoek. Vooral dit gebied werd op Tweede Kerstdag 2004 immers keihard getroffen door de vernietigende tsunami. Het epicentrum lag daar heel dichtbij. Alleen al langs de kust van Atjeh vonden ongeveer 128.000 mensen de dood; onvoorstelbaar! Bijna evenveel inwoners als in de hele gemeente Zaanstad!
Nog eens ongeveer 530.000 mensen raakten dakloos. Alleen al in de provincie Atjeh verloren duizend kinderen hun ouders en werden wees. Daarom gaan we kijken bij het weeshuis dat is opgezet dankzij de stichting die werd opgericht door de 25-jarige Leon Burger uit Heerhugowaard, en Bianca Smolders (27) en Laia Reedijk (21) uit Hoofddorp. Zij waren studiegenoten op de Alkmaarse Hogeschool Inholland en vonden elkaar tijdens een stageproject op Midden-Java enige maanden vóór de tsunami.
Nadat die walgelijke reuzengolf toesloeg en honderdduizenden mensen in een inktzwarte draaikolk van dood en verderf meezoog, besloot dat moedige drietal de Stichting Weeshuis Atjeh op te richten. Met als doel onderdak, zorg, begeleiding en scholing te bieden aan maximaal 50 lokale weeskinderen. Ze hielden en houden daarvoor allerlei inzamelingsacties en proberen daarbij donateurs te werven.
Alle inspanningen van de stichting leidden tot succes: vorig jaar werd de eerste vleugel geopend die plaats bood aan 21 jongens van 4 tot 15 jaar. En Volgende week zondag, als het in Nederland 5 mei Bevrijdingsdag is, wordt het einddoel gerealiseerd. Leon opent die dag een tweede vleugel: ruimte voor nog eens 25 weesmeisjes en vier weesjongens.Wie het leuk vindt om er op een of andere wijze aan mee te helpen dat deze kinderen een evenwichtig bestaan kunnen opbouwen, geven we hier het gironummer: 4201744 t.n.v. Stichting Weeshuis Atjeh, Hoofddorp.Voor 22 euro per maand kun je één weeskind geheel 'financieel adopteren', maar wie dat te gortig vindt kan al vanaf 3 euro per maand de helpende hand toesteken. Dat bedrag van 22 euro is zo opgebouwd: Onderwijs € 6,- Voedsel en onderdak € 10,- Medische zorg € 3,- Kleding € 3,-.
Annerieke reist dus met me mee. Zij werkt bij Vluchtelingenwerk Nederland als persvoorlichter en communicatie-adviseur. Ze is een ervaren backpacker, duiker en maakt mooie foto's zoals we op deze plek en in de krant hopen te laten zien de komende week. Hopelijk laat de techniek ons niet in de steek. Annerieke was al twee keer eerder in Indonesië - op Java, Sulawesi en Bali - maar op Sumatra was ze nog niet. Ook voor haar een nieuwe ervaring derhalve.
Zelf heb ik binnen Europa best wel wat gereisd (Duitsland, Scandinavië, Estland, Tsjechië, Zwitserland, Hongarije, Oostenrijk, Italië, Griekenland, Spanje inclusief Canarische Eilanden, Portugal, Engeland, Frankrijk en Luxemburg), maar dit is de eerste keer dat ik verder weg ga.
Zie mezelf al gaan, als backpacker met rugzak en slapend onder een klamboe. Muggenhater als ik ben - ze weten mij altijd te vinden - zal het in mugrijk Indonesië afzien worden. Malariapillen slikken, mezelf veel insmeren en dan vooral die klamboe dus.
Ben benieuwd, op alle fronten... Jullie horen en zien van ons!
Wordt vervolgd op dinsdag 1 mei.
Groetjes van Annerieke en Richard.
